Bir Ay!

                        Bir ayımız bitti! Günler nasıl geçiyor anlamıyorum bile... Sağım solum önüm arkam KUZEY :) Her yer herşey kuzey! Bazen uslu,sessiz,gülücükler atan,arada agulayan bir bal lokması, bazende bizim sabır sınırlarımızı ölçen ağlayıp huysuzlanan bir zırtapoz oluyor kendisi. Öyle anlarda karnıma geri göndereyim diyorum,hoş boyumuz uzadı ama ayakları dışarıda kalabilir sorun olmaz :)) 

                       Bir aydır 7/24 mesaideyim. Aslında çocuk büyütmek çok büyük bir emek çaba istiyor birde o çocuğu büyütürken her kafadan çıkan seslere kulak vermek ayrıca yoruyor insanı... Her insan kendi akıl ve düşüncelerine göre büyütüyor çocuğunu. Herkesin çocuk büyütme/eğitme yöntemi farklıdır. "Öyle uyutma sallamaya alışır,öyle çok kucağa alma kucağa alışır, bu çocuk aç sürekli emmek istiyor..." gibi gibi o kadar çok yorum geliyor ki dışarıdan insan daha çok bunalıyor. Ben her zaman bebeğim ne yapınca mutlu olacaksa onun için hangi yöntem sağlıklı olacaksa onu yapmaktan yanayım ve öylede yapıyorum... Geçen gün çocuk doktorumuza gittik ve şunları söyledi;

               Bizde aynen öyle yapıyoruz efeniim... Herkese musmutlu bol uykulu günleeer :))

Bize bir haller olmuş :)

                       Annem hep "anne olunca anlarsın" derdi. Anne oldum ve artık ne demek istediğini gerçekten çok iyi anlıyorum. Ben çok rahat ve güzel bir hamilelik geçirdim. Bol bol dinlendim, bool bool uyudum( kuzeyden sonraki uykusuz günlerime inatmışcasına),bolca da gezdim. Canım ne istiyorsa onu yaptım... Huzurlu sakin bir hamileliğin ardından artık günlerin saatlerin nasıl geçtiğini anlayamadığım bir haldeyim. Gece gündüz kavramlarını yitirdim,çok yoruluyorum ama hepsine rağmen çok mutluyum,saçının telini hiçbir şeye değişmeyeceğim bir mucizeye sahibim. Ona bakmak,onu koklamak bütün yorgunluklara bedelmiş.

                      Kuzey bugün itibariyle tam 20 günlük,yarı kırkımız çıktı artık :) 20 gündür evimiz mis gibi bebek kokuyor,süt kokuyor,cennet kokuyor. Her şeyimiz, her günümüz o artık. 8. gün göbüşümüz düştü. Gezenti ailesi olarak 9. günde kuzeyi de kaptığımız gibi soluğu avm de aldık. Ondan beridir de gezmelerden geri kalmıyoruz. Minnoş oğlum dışarıya adımımızı atar atmaz uyuduğu içinde hiç sorun yaşamıyoruz şimdilik. Kuzeyle yapışık siyam ikizi modundayım. Annesini emzik niyetine kullandığı için pek ayrılamıyoruz. "Yedir,gazını çıkart,altını değiştir" 3 lüsünü başa sarıp sarıp tekrarlıyoruz :)) Oğluşumun banyosunu ise babasıyla beraber yaptırıyoruz her gün. Hem çok zevkli hem çok yorucu... Üşütmesin diye her şeyi çok çabuk yapmak zorunda olduğumuz için banyonun sonunda genelde kuzey rahatlamış misler gibi oluyor,biz  ter kan içinde yorgunluktan bitap düşmüş oluyoruz :) Bu arada Kuzey uykuya geçtiği saniyede volkanla evdeki hallerimiz de görülmeye değer! Evin içindeki işlerimizi halletmek için ışık hızıyla ordan oraya koşturan iki çılgın biz... Keza öyle saatlerce keyif yaparak yemek yeme serüvenlerimiz de son buldu,artık herşey çabuk çabuk olmak zorunda. Evet 20 gündür hayatımızda büyük değişiklikler var, Varsın olsun biliyorum hepsi geçecek... Biz şimdilerde bu zor ve güzel anların tadını çıkarmakla meşguluz...