22 Şubat 2013 Cuma

Anneye şiddete,evet!

             Anneye şiddete,evet ! Hayır yanlış okumadınız yaklaşık 6 aydır "anneye şiddete evet" tezini savunur oldum...  Tabi ki bu şiddet sade ve sadece içeriden gelen minnak ayakların şiddeti :) Oldum olası merak etmişimdir,karnınızın içindeki o tekmeleri hissetmek nasıl bir şeydir diye... Daha ilk 3 ay da başladım zaten karnımdan gelen her sese,her harekete acaba tekmemi attı paranoyasıyla dolandım durdum,tabiki hiç biri tekme değilmiş bunu sonradan daha iyi anlıyorsunuz :)))) 4. ay itibariyle karnımda ufak ufak pıtırtılar başladı...Minnak ayakları karın duvarıma yetişemediğinden olsa gerek damar seğirmesi gibi pıt-pıt dürtmelerle varlığını hissettirdi canım oğlum.... Şu son zamanlarda bu pıt-pıt gibi dokunmaların yerini okkalı tekmeler aldı... Özellikle gece yatağa uzandığımda başlıyoruz pat-pat  Allah ne verdiyse :))) konuşuyorum söylüyorum 'oğlum gece uyku vakti,sende uyumalısın' diye ama daha şimdiden söz dinlemiyor edepsiz oğlum... hmm peki sen misin anneye vuran o zaman başlıyorum bende karnımı dürtmeye :)) ben dürtüyorum karnımı,dürttüğüm yere bir tekme, bir daha dürtüyorum aynen bir tekme daha...böyle sürüp gidiyor diyaloglarımız :)) onun içimde varlığını hissettirip böyle tekmeler atması mutlu olmam için en güzel nedenlerimden biri... Hatta öyle ki yolda yürürken ,alışveriş yaparken hiç beklemediğim bir anda gelen okkalı tekmeden sonra kendi kendime gülmem ve etrafımdakilerin de tuhaf bakışları cabası :)) 

2 yorum:

  1. Merhabalar, galiba hayattaki en güzel duygu bebek sahibi olmak, anne olmak.Ve onu içinde, yüreğinle hissediyor olmak.İlginç olan şu ki böyle şiddete can kuban :) sevgiler Nurgün hanım, bende beklerim :)

    YanıtlaSil
  2. Merhaba kesinlikle dediğinize katılmamak mümkün değil... Daha karnımdayken öyle yoğun duygular hissediyorum ki doğduğunda düşünemiyorum bile ona olan duygularımın tarifini... sevgiler ;)

    YanıtlaSil